طراحی فضاهای عمومی به دلیل تنوع روحیات مخاطبان، همیشه با مشکلات و دغدغه‌های خاص خود همراه است. به عنوان مثال براى یک سفارش تصویرگری كتاب؛ می‌توان با جمع‌آوری اطلاعات از ساختار فکری مخاطب و رده‌ی سنی آنان و همچنين با توجه به متن، نزدیک‌ترین فضای تصویری و شخصیت‌پردازی را برای رسیدن به بهترین نتیجه‌ی ممکن انتخاب کرد. اما طراحی برای اماکنی که به عموم افراد جامعه و سلایق مختلف خدمت می‌دهند، باید چند هدف را به صورت همزمان تامین نماید: پاسخ به استراتژی ارتباطی سفارش‌دهنده، پاسخ به نیاز و علایق استفاده‌کنندگان و برخورداری از انسجام و ساختار حرفه‌ای در کل فرآیند طراحی و دیزاین برای هماهنگی با هویت سازمانی کل مجموعه.
چندى پيش «نسيم بهارى» طراح و تصويرگر جوان، مجموعه اى از تصويرسازى هاى خطى را با سبك Doodle Art برای طراحی فضای داخلی يك رستوران انجام داد كه در ادامه توضيحات مربوط به آن را مى خوانيم:
«من از اولین روزهای تصمیم به راه‌اندازی، در جریان کم و کیف سفارش قرار گرفتم. چیزی که مرا برای پذیرفتن سفارش مصمم‌تر کرد، اعتماد و اختیاری بود که سفارش‌دهنده به تیم استراتژی و طراحی داده بود و تمام تصمیم‌گیری‌ها و خروجی جلسات با تیم خلاقیت و دیزاین هماهنگ می‌شد. با توجه به نام‌های پیشنهادی براى رستوران، نام «روبارو» (به معنی روبه‌رو، مقابل) انتخاب و استراتژی ارتباطی، بر مبنای هم‌نشینی و روبه‌روی هم قرار دادن مشتریان برنامه‌ریزی شد.
“می‌نشانَدَم روبه‌روی تو” از دل یکی از اشعار مولانا به عنوان شعار اصلی رستوران انتخاب شد. از مدير هنرى خواسته شد بر این اساس، پیشنهادهای خود برای طراحی فضاهای گسترده‌ی داخلی رستوران ارایه کند. با توجه به اینکه باید مرز شاخصه‌های یک رستوران اروپایی در دل فرهنگ مخاطب ایرانی حفظ می‌شد؛ تصمیم اين شد كه با توجه به شعار رستوران و ریتم و “آهنگی” که این شعار داشت، از سازهای کلاسیک -که در هر دو فرهنگ ایرانی و غربی شناخته‌شده و دارای جایگاه هستند- به گونه‌ای خلاقانه استفاده کنيم. از طرفی سبک دودل (Doodle Art) به دلیل قابلیت نامحدود در ایجاد ارتباط با گروه‌های سنی مختلف و قدرت به تصویر کشیدن روایت‌های پیوسته و پرجزيیات، انتخاب درستی برای اجرای این پروژه بود.
پیشنهاد تیم خلاقیت، اجرای دودل‌هایی بود که از درون سازها به جای نوت‌های موسیقی، مواد اولیه‌ی منوی رستوران و غذاها خارج شوند. همچنین از اشیا و ادوات شناخته‌شده‌ای همچون گرامافون، نوار کاست و… که ارتباط پررنگی میان موسیقی و ذهنیت مخاطب ایرانی برقرار می‌کنند؛ نیز استفاده شود تا داستان کاملی از این “هم‌آهنگی” روایت شود. پیشنهادی که در نهایت پذیرفته شد و بر اساس آن، شعار دیگری نیز توسط گروه خلاقیت برای آن تولید شد: “کوکِ Cook با تو…”
